Σε ένα ηθικό σκάνδαλο υπέπεσε ο βουλευτής του ΛΑΟΣ Άδωνης Γεωργιάδης ο οποίος δεν χάνει ευκαιρία για να εξυμνύσει τις αρετές και τα ιδανικά του αρχαίου Ελληνικού πολιτισμού. Που πήγαν αυτά τα ιδανικά κύριε Άδωνη όταν η γυναίκα σου δέχτηκε να παρουσιάσει το παιχνίδι η στιγμή της αλήθειας και εσύ δημόσια στήριξες την επιλογή της;
Δεν είναι δυνατόν από τη μια ο κύριος Άδωνης ορθά να μας καλεί να υπερασπιστούμε τον θεσμό της οικογένειας και να αντισταθούμε στην καθημερινότητα και την νέα τάξη πραγμάτων διαβάζοντας αρχαίους Έλλνες συγγραφείς. Ενώ από την άλλη η γυναίκα του να ρωτάει ψυχρά τους διαγωνιζόμενους αν έχουν απατήσει τον σύντροφο τους ή πόσα one night stand έχουν κάνει.
Τέτοια παιχνίδια με τις αμερικανιές τους είναι αυτά που αποβλακώνουν την ελληνική νεολαία. Δεν είναι δυνατόν λοιπόν εσείς κύριε Άδωνη να στηρίζετε αυτήν την επαγγελματική επιλογή της συζύγου σας. Έκτός κι αν ο μισθός του τηλεπαιχνιδιού είναι αρκετός για να πάει περίπατο η Επανελλήνισης που εσείς συνέχεια μας καλείται στους <<Φιλιππικούς>>σας. Όσο για την κυρία Μανωλίδου είναι η ώρα ο άντρας της να της μάθει το ρητό ότι η γυναίκα του Καίσαρα όχι μόνο πρέπει να είναι αλλά και να δείχνει τίμια....
Αρκεί να αναφερθεί ότι το συγκεκριμένο τηλεπαιχνίδι όπου οι διαγωνιζόμενοι καλούνται να αποκαλύψουν κάθε λεπτομέρεια της προσωπικής τους ζωής με αντίτιμο ένα χρηματικό ποσό, καταδικάστηκε από το ΕΣΡ με πρόστιμο 200.000 ευρώ για προσβολή προσωπικότητας των συμμετεχόντων.
ΣΚΑΝΔΑΛΙ-ΑΡΗΣ
Καμπάνα 200.000 ευρώ για τη «Στιγμή της αλήθειας» -26 Νοεμβρίου 2008-ΤΑ ΝΕΑ
Ξεφλουδίζονται ψυχές-27 Οκτωβρίου 2008 ΤΑ ΝΕΑ
Πέμπτη 8 Ιανουαρίου 2009
Η ΣΤΙΓΜΗ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΔΩΝΗ ΓΕΩΡΓΙAΔΗ ΚΑΙ ΤΗ ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΟΥ ΕΥΓΕΝΙΑ ΜΑΝΩΛΙΔΟΥ!
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
3 σχόλια:
Έχετε δίκιο στις παρατηρήσεις σας για τον Άδωνι Γεωργιάδη. Είχα γράψει κι εγώ ένα άρθρο για το τηλεοπτικό σκουπίδι "Η Στιγμή της Αλήθειας", και το είχα αναρτήσει στο ιστολόγιό μου στις 27 Νοεμβρίου 2008. Το μεταφέρω αυτούσιο και εδώ:
Ευγενία Μανωλίδου: Αμάρτησα για να με γνωρίσετε…
Στον αστερισμό της τηλεοπτικής κρεατομηχανής που έχει προ πολλού εισέλθει η κοινωνία μας, όλοι έχουν δικαίωμα στον αυτοεξευτελισμό, ακόμη και ταλαντούχοι μουσικοσυνθέτες και μαέστροι. Και όλοι, μα όλοι και όλες, ακόμη και οι καλύτεροι μεταξύ μας, έχουν δικαίωμα να κάνουν κάτι για το οποίο αύριο-μεθαύριο θα ντρέπονται. Δυστυχώς για τον τόπο μας, η Ευγενία Μανωλίδου δεν ήταν η εξαίρεση στον κανόνα… Της δόθηκε η ευκαιρία να γίνει στο άψε-σβήσε διάσημη, και την άρπαξε χωρίς αναστολές. Πολλοί γαρ την αξιοπρέπεια και τον αυτοσεβασμό μίσησαν, τη δε δόξα και το χρήμα ελάχιστοι!
Το θλιβερό είναι ότι η μαέστρος-παρουσιάστρια έχει συνειδητοποιήσει ότι αυτό που κάνει με το τηλεοπτικό σκουπίδι της, “Η Στιγμή της Αλήθειας”, οδηγεί σε εξευτελισμό τους καλεσμένους της και ιδιαίτερα τους υποβαλλόμενους στον “ορό” καλωδιωμένους πρωταγωνιστές της διαβόητης εκπομπής της. Γι’ αυτό και ομολόγησε ότι η ίδια δεν θα έπαιρνε ποτέ τη θέση τους, αλλά ούτε στο σύντροφό της θα επέτρεπε κάτι τέτοιο. Και επειδή, όπως λένε και οι Γραφές, «Εκ των λόγων σου θέλεις καταδικαστεί», η συμπαθέστατη κατά τ’ άλλα κ. Μανωλίδου έχει δημοσίως αυτοκαταδικαστεί. Κάνει κάτι που η συνείδησή της δεν το εγκρίνει! Παρουσιάζει μια εκπομπή που καταρρακώνει την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, απλά επειδή έκρινε ότι αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να τη γνωρίσει το Πανελλήνιο σε χρόνο μηδέν. Και όντως τη γνωρίσαμε…
Όμως, για ν’ αναχαιτιστεί η κατρακύλα προς την εξαχρείωση της ηθικά χειμαζόμενης κοινωνίας μας, ο κόσμος χρειάζεται περισσότερο πρότυπα αξιοπρέπειας, ηθικής ακεραιότητας και σεμνότητας παρά ταλαντούχους μουσικοσυνθέτες ή εμφανίσιμες τηλεπαρουσιάστριες. Η κυρία Μανωλίδου επέλεξε τον εύκολο δρόμο για να γίνει διάσημη, κι έτσι αυτοκαταδικάστηκε ηθικά. Στη συνείδηση των σκεπτόμενων ανθρώπων έχει καταταγεί ως παράδειγμα προς αποφυγή - ένα θλιβερό σύμπτωμα της ηθικής παρακμής και της έκπτωσης αρχών και αξιών της εποχής μας.
«Μια γυναίκα που μπορεί να κάνει παιδιά, μπορεί να κάνει τα πάντα· από κει και πέρα ας λένε ό,τι θέλουν. Δε με πειράζει», δήλωσε ναζιάρικα η κ. Μανωλίδου στον Κώστα Χαρδαβέλλα, κατά τη διάρκεια συνέντευξης που παρουσίασε στον “Αθέατο Κόσμο” στις 11 Νοεμβρίου του 2008! Προφανώς, τουλάχιστον τη στιγμή που έλεγε αυτά τα λόγια, η μουσικοσυνθέτης ήταν υπερήφανη για το τηλεοπτικό της “κατόρθωμα”. Και βεβαίως μια γυναίκα που μπορεί να κάνει παιδιά μπορεί αναμφίβολα να κάνει και κάτι για το οποίο τα παιδιά της αύριο θα ντρέπονται… Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία περί αυτού. Το δύσκολο για τις μητέρες, όσο και για τους πατέρες, είναι να κάνουν πράγματα για τα οποία τα παιδιά τους, όταν ενηλικιωθούν, και αν βεβαίως είναι ηθικά συνειδητοποιημένα, θα νιώθουν υπερήφανα. Προς το παρόν τα παιδιά της κ. Μανωλίδου στέλνονται για ύπνο όταν η διάσημη, επί τέλους, μητέρα τους βοηθάει στον εκούσιο αυτοεξευτελισμό των καλεσμένων της… Γιατί άραγε τα στέλνει για ύπνο; Προφανώς διότι ντρέπεται γι’ αυτό που κάνει και δε θέλει να το δουν τα παιδιά της. Όμως, πόσα άλλα μεγαλύτερα ή μικρότερα παιδιά παρακολουθούν τη μηδενιστική εκπομπή της και ζημιώνονται ψυχικά και συναισθηματικά; Γι’ αυτά προφανώς δε νοιάζεται.
Από τη συνέντευξη της κ. Μανωλίδου στον Κώστα Χαρδαβέλλα βγήκε η είδηση ότι η καλή μας Ευγενία δέχτηκε να παρουσιάσει την περιβόητη εκπομπή-σκουπίδι ώστε να γίνει γνωστή και να μάθουν οι Έλληνες το ταλέντο και το έργο της ως μουσουργού και μαέστρου κλασσικής ορχήστρας. «Οκτώ χρόνια κάνω αυτή τη δουλειά και δεν ασχολήθηκε ποτέ κανείς μαζί μου. Και ξαφνικά, μετά από αυτή την εκπομπή όλοι ασχολούνται με μένα», είπε η Ευγενία στον Κώστα Χαρδαβέλλα. Μα φυσικά, κ. Μανωλίδου! Ως γνωστόν τα πλήθη αρέσκονται στη σαβούρα και βαριούνται την ποιότητα. Μήπως άραγε γι’ αυτό πρέπει οι καλλιτέχνες να τους προσφέρουν σαβούρα; Και αν λειτουργοί της τέχνης, κατ’ ευφημισμόν αποκαλούμενοι πνευματικοί άνθρωποι, προσφέρουν σαβούρα στο τηλεοπτικό κοινό, πώς θα βοηθήσουν ώστε ν' ανεβεί το πνευματικό επίπεδο των όχλων; Αν εκείνοι που η Φύση τους έταξε ταγούς άγονται και φέρονται από τις προτιμήσεις των όχλων, ποιος θα βοηθήσει στην ηθική εξυγίανση της κοινωνίας;
Και το ερώτημα που θέτουν πολλοί είναι: Ήταν απαραίτητο και μονόδρομος η κ. Μανωλίδου να συνεργήσει στο διασυρμό και την καταρράκωση της αξιοπρέπειας συνανθρώπων της μέσα από μια τηλεοπτική εκπομπή, με στόχο να γνωρίσουμε το μουσικό έργο της και ν’ αγοράσουμε τους δίσκους της; “Έπρεπε”, λέει η ίδια και συμφωνεί και ο σύντροφός της Βουλευτής του ΛΑ.Ο.Σ, κ. Άδωνις Γεωργιάδης. Μα αν είναι έτσι, δεν θα μπορούσε άραγε να δίνει προσωπικές συνεντεύξεις στα τηλεοπτικά κανάλια και να έβγαζε μόνο τα δικά της άπλυτα στη φόρα; Και τούτη είναι μια δοκιμασμένη συνταγή για να γίνει κάποιος “αναγνωρίσιμος” στη σημερινή κουλτούρα του τίποτα. Θα μπορούσε, π.χ., μετά τη θριαμβευτική επάνοδό της από τους Ολυμπιακούς του Πεκίνου, να περιφέρεται στα κανάλια παρουσιάζοντας το Ολυμπιακό Συμφωνικό Κονσέρτο που συνέθεσε και απαντώντας σε σκληρές προσωπικές ερωτήσεις όπως, π.χ.: “Πόσο ερωτευμένη είστε με τον Άδωνι;”, “Μήπως κάποιες φορές προσποιείστε ότι έχετε οργασμό για να μη δυσαρεστήσετε το σύντροφό σας;”, “ Έχετε κάνει έρωτα με γυναίκα;”, “Είχατε απατήσει τον πρώην σύζυγό σας;”, “Τι ρόλο παίζει το χρήμα στη ζωή σας;”, και άλλα σκληρότερα, περίπου σαν τα ακατονόμαστα που ρωτάει τους καλεσμένους της εκπομπής της. Όπως προείπα, όλοι έχουν δικαίωμα στον αυτοεξευτελισμό αλλά ουδείς έχει δικαίωμα να συνεργεί στον εξευτελισμό συνανθρώπων απλά και μόνο επειδή δέχονται να ξεσκίσουν την αξιοπρέπειά τους και να ρίξουν ‘μολότοφ’ στις διαπροσωπικές τους σχέσεις στο βωμό του χρήματος, έστω κι αν αυτό κάποτε γίνεται κάτω από την πίεση επιτακτικών αναγκών.
Ευγενία Μανωλίδου, με την εκπομπή σου “Η Στιγμή της Αλήθειας” μπορεί να έγινες ευρέως γνωστή, μπορεί στο μέλλον να πουλήσεις περισσότερους δίσκους με τη μουσική σου, αλλά πίστεψέ με, έχασες κάτι πιο πολύτιμο: το σεβασμό του εσωτερικού Ανώτερου Εαυτού σου που εκφράζεται ως συνείδηση και την εκτίμηση των συνειδητοποιημένων συνανθρώπων σου. Λένε πως η μουσική εξημερώνει τα ανθρώπινα ένστικτα. Πώς γίνεται και δεν σε βοήθησε να ξεπεράσεις τη δίψα για άμεση αναγνώριση και δόξα; Δε σε πήραν δα και τα χρόνια για να βιάζεσαι τόσο πολύ να σε γνωρίσουμε! Πώς γίνεται να κρύβεις μέσα σου τόση ματαιοδοξία; Υπάρχουν ταλαντούχοι και εμπνευσμένοι δημιουργοί που το έργο τους αναγνωρίζεται μόνο μετά θάνατον. Εσύ όμως βιάστηκες… Κι αν η μουσική που γράφεις δεν μπορεί να εξυψώσει εσένα την ίδια πάνω από τις συνήθεις ανθρώπινες αδυναμίες, πώς θα μπορέσει να εξυψώσει σ’ ένα ανώτερο πνευματικό επίπεδο αυτούς που την ακούνε; Αυτό δεν είναι, δεν πρέπει να είναι, το ζητούμενο της τέχνης; Ή μήπως είναι η στιγμιαία τέρψη των αισθήσεων;
Κακά τα ψέματα, Ευγενία μου. Για ν’ αγγίξει και να μεταλλάξει η μουσική την ανθρώπινη ψυχή πρέπει να είναι φορτισμένη με θετική θεία ενέργεια. Μόνον όταν η μουσική γράφεται και προσφέρεται σαν ύμνος προς το Σύμπαν, μόνο όταν ο μουσουργός δεν επιδιώκει ούτε χρήμα ούτε δόξα από τις μελωδίες που εμπνέεται – αν είναι νάρθει θε να ’ρθει… – το έργο του έχει δύναμη για ανύψωση και αναγέννηση της ανθρώπινης ψυχής. Όμως, για να γίνει αυτό, πρέπει ο καλλιτέχνης να έχει πρώτα αφιερώσει τη ζωή και το έργο του σ’ ένα ιδανικό. Και τι ανώτερο ιδανικό μπορεί να υπάρξει από την εξύψωση του πνευματικού επιπέδου των ανθρώπων; Δυστυχώς, κ. Μανωλίδου, ο σκοπός δεν αγιάζει τα μέσα. Έπαιξες κι έχασες. Όμως, μικρή είσαι ακόμη και μπορείς να επανορθώσεις. Στο χέρι σου είναι να κάνεις τη στροφή, αν και τώρα πια, δυστυχώς για σένα, στη συνείδηση όσων διαβάζουν ψυχές δεν θ' αποκατασταθείς πολύ εύκολα. Και να θυμάσαι, η τηλεόραση τρώει τα παιδιά της...
Θα κλείσω το άρθρο τούτο με παράθεση του επίλογου του Κώστα Χαρδαβέλλα, από την περιώνυμη συνέντευξη: «Έπρεπε να φτάσουμε στο σκληρό ριάλιτι της εκπομπής “Η στιγμή της Αλήθειας” για να γνωρίσουμε την κυρία Μανωλίδου; Κι αυτό το ερώτημα μας αφορά όλους πλέον.» Όοοχι κύριε Χαρδαβέλλα! Αυτό το ερώτημα δεν αφορά εμένα που δεν με ξέρει ούτε ο θυρωρός της πολυκατοικίας μου. Και βεβαίως δεν αφορά τον άνεργο, το μεροκαματιάρη, το χαμηλοσυνταξιούχο. Τι θα μπορούσαμε όλοι εμείς οι ανώνυμοι να κάνουμε ώστε να καταστήσουμε την κ. Μανωλίδου γνωστή στο Πανελλήνιο; Εκτός αν περιμένατε να κατεβούμε στους δρόμους και να κάνουμε συλλαλητήριο υπέρ της μουσικής της κ. Μανωλίδου, ή να πάμε μαζικά στο αεροδρόμιο για να την υποδεχτούμε μετά βαΐων και κλάδων όταν επέστρεφε από το Πεκίνο. Εσάς όμως, κύριε Χαρδαβέλλα, εσάς και όλους εκείνους που έχουν την εξουσία ενός μικροφώνου κι ενός τηλεοπτικού φακού, ποιος σας εμπόδισε να καλέσετε την κ. Μανωλίδου στις εκπομπές σας και να παρουσιάσετε το έργο της και μία και δύο και δέκα φορές; Ποιος σας εμπόδισε εσάς και τους συναδέλφους σας να διαφημίσετε το ταλέντο και το έργο της κ. Μανωλίδου; Ποιος σας εμπόδισε να εθίσετε το λαό σε ποιοτικές εκπομπές; Εσείς οι δημοσιογράφοι και οι ιδιοκτήτες των ηλεκτρονικών και έντυπων ΜΜΕ έχετε την απόλυτη ευθύνη για το επίπεδο του λαού που καταγγέλλετε ότι αρέσκεται να καταβροχθίζει τηλεοπτικά σκουπίδια. Εσείς έχετε επιλέξει να τον ταΐζετε ψυχοφθόρα τηλεοπτική σαβούρα για χάρη της τηλεθέασης και των κερδών σας. Εσείς, λοιπόν, ας όψεστε, κι ας μην παριστάνετε τους αθώους.
Μαρία απλά απο εμάς ενα μεγάλο ΕΥΓΕ!
Πολύ καλό το άρθρο σου.Σε ευχαριστούμε για την ουσιαστική συμμετοχή σου στο blog μας!
Περιμένουμε κι άλλα σχόλια.
Κρίμα μία τόσο αξιόλογη κοπέλα να πέσει τόσο χαμηλά. Γιατί άραγε; Ζητώντας δόξα και δημοσιότητα; Μα την είχε και μάλιστα σε πολύ νέα ηλικία. Η καριέρα της σαν μουσουργού ήταν λαμπρή.
Δημοσίευση σχολίου