Το παρελθόν του μέλλοντός μας...

Του Γερ. Θεοφιλάτου
Σε κατάρρευση και στο σκέλος των παροχών και στο σκέλος των εισροών οδηγείται η κοινωνική ασφάλιση μετά την ψήφιση του νέου ασφαλιστικού νόμου. Τα ασφαλιστικά ταμεία θα οδηγηθούν σε σταδιακή οικονομική κατάρρευση, αδυνατώντας να πληρώσουν και αυτές ακόμα τις περιορισμένες συντάξεις και άλλες παροχές. Ας παραθέσουμε επ’ αυτού δύο βασικά στοιχεία που πέρασαν στα “ψιλά”.

Το πρώτο είναι η μη χρηματοδότηση του ΙΚΑ από τον κρατικό προϋπολογισμό μετά το...
2015 με 1% του ΑΕΠ όπως γίνεται σήμερα, αλλά και των άλλων ταμείων (ΟΑΕΕ, ΤΑΠ-ΟΤΕ) με 0,4%. Αυτό θα έχει σαν αποτέλεσμα τα ταμεία αυτά μέσα...

σε λίγους μήνες να μην μπορούν να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους. Δηλαδή εκτός από την προβλεπόμενη σημαντική μείωση των συντάξεων που επιφέρει ο νέος νόμος, θα έχουμε και αδυναμία καταβολής συντάξεων. Επομένως στο ερώτημα: μιλάμε για σταδιακή οικονομική κατάρρευση των ταμείων και ασφαλιστική τραγωδία; Την απάντηση την δίνει ο καθηγητής Πανεπιστημίου Σάββας Ρομπόλης: «Όλες οι προσεγγίσεις αυτό επιβεβαιώνουν».
Το δεύτερο έχει να κάνει με την πρόβλεψη για «ανά διετία επανεκτίμηση των δεδομένων» δηλαδή των συντάξιμων αποδοχών μέσω αναλογιστικών μελετών.

Ο διακεκριμένος επιστήμονας και ερευνητής προβλέπει την τάση για παραπέρα μείωση συντάξεων αφού δεν θα υπάρχει η κρατική χρηματοδότηση. Ταυτόχρονα στις τεκμηριωμένες οικονομικές προσεγγίσεις εκτιμά ότι οι εξελίξεις στη δεκαετία 2010-2020 στον τομέα της αγοράς εργασίας με την αύξηση της ανεργίας, είναι ανησυχητικές με την έννοια της απώλειας εσόδων από το σύστημα εξαιτίας της αύξησης της ανεργίας. Σήμερα για παράδειγμα η κοινωνική ασφάλιση έχει απώλειες τουλάχιστον 3 δισ. ευρώ το χρόνο από την ανεργία. Φανταστείτε λοιπόν τι πρόκειται να γίνει μελλοντικά. Αν μιλήσουμε λοιπόν με όρους πραγματικής οικονομίας έχουμε και λέμε: κλείσιμο επιχειρήσεων, αύξηση απολύσεων και ανεργίας και μείωση εισοδημάτων.

Από τα στοιχεία που επεξεργάζεται το ΙΝΕ-ΓΣΕΕ/ΑΔΕΔΥ επιβεβαιώνεται ότι η πραγματική ανεργία θα φτάσει ή θα ξεπεράσει το 1 εκατομμύριο άτομα το 2011, χωρίς να υπολογίζονται οι ευέλικτες μορφές απασχόλησης που αφορούν ήδη 1.100.000 εργαζόμενους. Επίσης η εγχώρια ζήτηση προβλέπεται ότι θα επιστρέψει στα επίπεδα του 2000, ως αποτέλεσμα των εισοδημάτων.
Στην περίπτωση που θα υπάρξει και τριετές πάγωμα των μισθών (δεδομένο) η αγοραστική δύναμη των μισθών θα επιστρέψει στα επίπεδα του 1984.
Στον αντίποδα όλων αυτών που αναφέραμε θα μπορούσε κάποιος έστω και με την μορφή ρητορικού ερωτήματος ή σύντομου ανεκδότου να αντιτάξει την ετοιμότητα των ελεγκτικών μηχανισμών ΙΚΑ, ΣΕΠΕ κ.λπ. για την είσπραξη απαιτούμενων κονδυλίων ή τον καταλογισμό προστίμων στις σχετικές παραβιάσεις της νομοθεσίας (!!!)

Το πιο πιθανό θα ήταν να διωχτεί ο συγκεκριμένος προϊστάμενος ή προϊσταμένη (επίπληξη, μετακίνηση, ΕΔΕ, αντικατάσταση) που είχε το “θράσος” να εφαρμόσει τα “αυτονόητα” (ο νοών νοήτω).
Εν τω μέσω λοιπόν της θερινής ραστώνης ας αποδεχτούμε προσωρινά τουλάχιστον το “παρελθόν του μέλλοντός μας”.
Ο Γερ. Θεοφιλάτου είναι Πρόεδρος του Εργατοϋπαλληλικού Κέντρου Μεσολογγίου.

Aβόλευτος